Bütün şarkılardan sonra 'ahh Jedward olsaydı...' diye kaç kere içimden geçirdim hatırlamıyorum bile. İlk kez bir ulusal finalde şarkıları dinlerken bu kadar sıkıldım. Kısaca özetlemek gerekirse...
İçinde 3 Türk ve 2 Irlandalının bulunduğu Inchequin ile başladık yarışmaya. Performansları gayet iyiydi. Normalde fanların çoğu içinde Türk var diye desteklemezken (Cinsel tercih konusunda hasas olan insanların ırkıçılıkta bir numara olması da ayrı bir durum ya neyse...) o akşam hepsi bir anda "Aslında kazansalar güzel olur" demeye başladılar. Programda bulunan üç konuk da "Türkler her yerdeler ve Türkiye'nin genelde oy aldığı ülkelerden ve TÜRKİYE JÜRİSİNDEN (dünyadan bir haberler) oy alır çok rahat" tarzında yorumlar yaptılar. Seçilmemelerini de tamamen içinde Türk olmasına bağlıyorum çünkü birinci olan şarkıdan kötü değillerdi.
Bence gecenin en iyisi Aimee Fitzpatrick'di. En azından diğerleri içinde parlıyordu.
Zoe Alexis doğruyu söylemek gerekirse tam bir 'faciya' idi. Dinlerken yarısından sonra kulaklığımı çıkardığımı hatırlıyorum.
Kasey'e allahtan birkaç el kol hareketi öğretmişler onun dışında sahnede ne yapacağından habersiz. Bu kadar enerjisi düşük bu kadar sıkılarak yapabilirdi bir şovu.
Gecenin birincisi Ryan Dolan oldu.
Şarkı ve Ryan'ın performansı kötü değil evet ama davullara daha çok ağırlık verse çok daha iyi olabilirdi (Eurovision'da davul sesinin bulunduğu şarkılar ve başarılarından ciddi bir makale bile çıkar). Davullar sayesinde değişik, hoş bir havada başlarken bir anda Elektropop'a dönüşüyor. Üstelik sürekli görmekten ad bile taktığım 'Euphoria vakası' bu şarkıda da mevcut. Kelimeleri heceleyerek bağırmayı sağ olsun Loreen sayesinde bu sene ulusal finallerin neredeyse hepsinde gördük.
Ayrıca gecenin konuğu sanırım 2007'den beri ilk kez canlı izlediğimiz Lordi'ydi. (Onlar da çoğu Eurovision birincisi gibi kazandıkları şarkıya mahkum düşmüş ondan ötesini tanıtamamış birincilerden)